Interpretacje: konkurs główny

W tym roku w nurcie konkursowym startują wyłącznie doświadczeni artyści o ustabilizowanej pozycji na teatralnym rynku, zatem ta edycja raczej nie będzie terenem zażartej rywalizacji. Dla żadnego z tegorocznych jej uczestników zdobycie Lauru Konrada nie jest kwestią być czy nie być. Czeka więc nas nieco mniej „sportowych” emocji, za to sporo świetnego, dojrzałego i często autobiograficznego teatru.

Z osobistych doświadczeń wyrasta zarówno przedstawienie „Anioły w Ameryce, czyli demony w Polsce” (reż. Michał Telega) poświęcone meandrom polskich coming-outów i powstałe na kanwie niezliczonych wywiadów z rówieśnikami reżysera, jak i „Serce” (reż. Wiktor Bagiński), w którym reżyser eksploruje historię swojej rodziny, aby odpowiedzieć na pytanie, jak się tworzy tożsamość czarnego Polaka. Podobnie drobiazgowo zrekonstruowana „Śmierć Jana Pawła II” (reż. Jakub Skrzywanek), choć z oczywistych powodów reżyser ma potężną dozę dystansu do własnych wspomnień z czasu akcji przedstawienia, kiedy sam był ledwie nastolatkiem.

„Maszyna” (reż. Jagoda Szelc), tak jak „Śmierć…” jest pokłosiem widzianej na własne oczy silnej narodowej traumy. W inspirowanym kafkowskim opowiadaniem „Kolonia karna” zapisie procesu anihilacji kobiecej osobowości reżyserka wspólnie z dramaturżką Martą Keil starały się zawrzeć swoje obserwacje dotyczące powodów i przebiegu czarnych protestów.

Najdalszy od śladów reżyserskiej biografii jest spektakl „Der Szturem. Cwiszyn/ Burza. Pomiędzy” (reż. Damian Josef Neć). To zrealizowany w jidysz hołd dla całej teatralnej kultury, która istnieje już tylko o tyle, o ile podejmujemy wysiłek, aby ją sobie wyobrażać. Damian Josef Neć, aby nas do tego wysiłku nakłonić, miksuje deklamowaną w jidysz „Burzę” Shakespeare’a z holokaustowymi kontekstami. Jednak sam podejrzliwie spogląda na ten proces, skoro zmusza aktorów, aby się wyłamali z szekspirowskiej frazy i dopytali publiczność, czy naprawdę właśnie tak wyglądają ich wyobrażenia. A im bardziej uparcie publiczność milczy, tym lepiej zdajemy sobie sprawę, że to właśnie ten wysiłek i zwątpienie w jego sens są najważniejszymi składowymi reżyserskiej biografii.

tekst: Pola Sobaś-Mikołajczyk | zdjęcie: „Der Szturem. Cwiszyn/ Burza. Pomiędzy”, fot. Natalia Kabanow

>>> czytaj więcej o tegorocznej edycji Interpretacji
>>> czytaj o spektaklu mistrzowskim: „Imagine” Krystiana Lupy

>>> zobacz cały program Interpretacji

Dodaj do: |