Serwis Ultramaryna używa plików cookies. Odwiedzając nasze strony akceptujesz otrzymywanie cookies (ciasteczek). Warunki dostępu do plików cookies możesz określić w swojej przeglądarce.
Pierwsza myśl po koncercie była zdecydowanie jedna – ludzie tak nie grają, ci faceci muszą mieć jakieś cyber-wszczepy, pozwalające im liczyć takty, pauzy i interwały w zawrotnych tempach. Podejrzewam, że w jednym kawałku zagranym przez tych dwóch panów, mieściło się więcej dźwięków (i lepiej przemyślanych), niż w całej dyskografii dowolnie wybranej gwiazdy polskiej sceny muzycznej i to pomimo tego, że koncert wyraźnie był zagrany na pół gwizdka i bez wysilania się dla nielicznej publiki, która albo stała jak uschnięte fikusy po kątach, albo robiła totalną rozpierduchę pod sceną.
>>> czytaj więcej na blogu Marcelego Szpaka
2008-11-27 13:45 pomiescilo sie tam tyle ludzi?! Di.
2008-11-26 16:27 łooooo muha
SKOMENTUJ:
teksty
JUSTYNA ŚWIĘS: Małe rytuały
Justyna Święs pięć lat temu stawiała swoje pierwsze kroki na scenie muzycznej. Nieśmiała dziewczyna o niesamowitym g... >>> KUBA WIĘCEK: Jazz spoza szuflady
Zdobywca Fryderyka za jazzowy debiut 2017 roku oraz Mateusza Trójki, student prestiżowego Rhythmic Music Conservator... >>> ŚLĄSKA FILMÓWKA: Katowicka Nowa Fala
Laurki mają to do siebie, że ociekają słodyczą i trudno w nie uwierzyć. Na szczęście z okazji 40. rocznicy istnien... >>> SONBIRD: Śpiewamy w języku, w którym śnimy
Dawid, Kamil, Maciek, Tomasz – znają się jakby od zawsze, choć grają ze sobą dopiero trzy lata; koncertują n... >>> RAFAŁ MILACH: Wątpię w fotografię
Zaczynał na Śląsku, teraz fotografuje od Islandii do Azerbejdżanu, wykłada w Czechach i wystawia od Berlina po Japon... >>> JADWIGA JANOWSKA: Sztuka snapshotów
Dziś każdy jest fotografem. Wystarczy mieć konto na Instagramie, by tak o sobie myśleć. Nie każdy jednak potrafi... >>> komentarze: 1
