> kawiarnie

internetowe

> szczęśliwa trzynastka
> ultra_kolekcje
> jedna na sto!
> ustrzel kolory miasta!

>>>

Let’s Go Eat The Factory
Guided By Voices

>>> więcej

Old Time Radio

Downtown

Kto by przypuszczał, że ci nudziarze nagrają album o tak zdecydowanym brzmieniu. Nużąca senność zastąpiona avant popem, owszem też eterycznym, ale o niebo wyrazistszym.

Ich debiutancki album działał mocno usypiająco. Zbyt wrażliwi poloniści rozmyli się całkowicie w swych poszukiwaniach do tego stopnia, że ich monotonność robiła wrażenie przeraźliwie nudnej. „Dowtown” – druga płyta formacji z Trójmiasta, to repertuar bardziej urozmaicony i w dodatku gęściej zaaranżowany. Elektroniczne dźwięki preparowane przez trio nabrały życia, chociaż muzycy nie porzucają definitywnie swojej melancholijno-sentymentalnej natury.

Całość zaczyna akustyczna piosenka w stylu Kings Of Convenience „For You” – gitarowa zwiewność podbita jest uroczymi dzwoneczkami. Jest to intro zarówno płyty, jak i kolejnego synth-popowego utworu bliskiego dźwiękom Lali Puny. Rozmyta melodia wiruje pastelowymi brzmieniami. „She Haunts Me” zaczyna się radosną trąbką Tomka Ziętka z Loco Star, która przewija się przez całą kompozycję dodając animuszu do tego miłosnego wyznania. Prawdziwą rewolucją jak na Old Time Radio wydaje się być „Silly Chats” frywolna melodia zagrana w takt swawolnego bitu prawie zachęca do delikatnego tańca. Gęste transowe brzmienie rhodesa prowadzi natomiast linię melodyczną „The City Ghosts”. Pod koniec płyty Old Time Radio wraca do swoich uduchowionych klimatów, ale i tak ich druga płyta wskazuje na o wiele większy potencjał zespołu niż debiut. (Adrian Chorębała)

Gusstaff Records 2006

nasza ocena: 7/10

oceń płytę:

wynik: 7/10

powrót do recenzji >>>

KOMENTARZE:

2015-11-27 18:40
Good point. I hadn't thhguot about it quite that way. :)
gtUGRaBBD1

SKOMENTUJ

DARIUSZ DUSZA: Muszę robić coś nowego
Jest rok 1985. W małym Trupieszowie, gdzieś w granicach Polski, odbywa się doroczny festiwal muzyki rockowej, na k... >>>

DJ WEST: Lubię Katowice
Śląski hip-hop od zawsze stał didżejami. Możemy pochwalić się, że lokalną scenę tworzą zarówno DJ Eprom, DJ Bambus i... >>>

MUZEUM HISTORII KOMPUTERÓW I INFORMATYKI: Uratowane spod wiaty
Na pierwszym planie pulpit operatora komputera Odra 1304 (rok prod. 1968), na drugim - komputer Odra 1305 (1975) wraz... >>>

PIOTR WÓJCIK: Śląskie crime story
Piotr Wójcik debiutuje właśnie jako autor kryminału „Wina”, który zaczyna cykl „Metropolia”... >>>

PAULINA PLIZGA: Od wodzisławskiego hasioka po paryskie trash couture
Tworzyła recyclart, zanim to było modne, choć nie chce definiować swoich projektów przez pryzmat trendów. Kiedy w... >>>

BARTOSZ PILAWSKI: Granice nie istnieją
W 2017 roku pokazał swoją pierwszą kolekcję. Dziś projektant i założyciel marki Pilawski ma za sobą prezentację w... >>>
komentarze: 1

JERZY JAN POŁOŃSKI: Nie pytaj mnie o cyrk
Obejmujący we wrześniu scenę Teatru Miejskiego w Gliwicach Jerzy Jan Połoński znany jest z tego, że nieignorującym... >>>

BARBARA RUPIK: Malarstwo zaklęte w filmie
Spośród ok. 2 tys. zgłoszeń prezentujących dorobek 366 szkół filmowych z całego świata do tegorocznego konkursu... >>>

>>> więcej